سمن

(س مَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• فارسی
• عربی

صفت

1. فربهی، چاقی.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(سَ مَ)

ریشه‌شناسی

• پهلوی

اسم

1. یاسمن.

منابع

• فرهنگ لغت معین

–===اسم===

1. گویا با یاسمن فرقی ندارد.

گل سه برگ را گویند، یعنی گیاهی و رستنیی هست که آنرا سه برگه میگویند. گل آن است و آن مدور وصدبرگ و یاسمنی رنگ میباشد. و بعضی گویند گلی باشد پنج برگ و سفید و خوشبوی که آنرا و شیر خوانند. (برهان )

. گل سفید خوشبو که سه برگ دارد. بعضی بسرخی مایل باشد. (فرهنگ رشیدی )

. نام گلی است سپید و خوشبوی . (صحاح الفرس )

(غیاث )

. گلی است خوشبو و سپید و آنرا یاسمن و یاس نیز گویند. (آنندراج )

. گل سه برگه و یاسمین و بضم سین هم آمده است . (ناظم الاطباء)

1. :

1. اکنون فکنده بتی از ترک تا یمن

1. یک چند گاه زیر پی آهوان سمن .

2. سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

2. پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند