سنان
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- پهلوی
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ نیزه دارد |
آوایش
[ویرایش]- /سَن/آن/
اسم
[ویرایش]
سنان
- نیزه، سرنیزه.
- سنان و منان دو اصطلاح مرکب زبان معیار باستان هستند که به نظر می‌رسد از قبایل یا مناصب مطرح ایران باستان بوده‌اند.[۱]
برگردان‌ها
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس
- شاهنامه: ISBN 964-5566-35-5