عنان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • /عَن/آن/

اسم[ویرایش]

عنان

  1. لگام، زمام، افسار. دهنه‌ای که برای مهار اسب می‌بستند تا گاز نگیرد.
    عنان را بپیچید کاموس تنگ/ میان دو گُرد اندر آمد به جنگ «فردوسی»
  2. عنان در زبان معیار باستان به دو بخش عَن - آن قابل تجزیه است، و به معنی پیاده شدن، پیاده شدن راکب از اسب، ارابه و مانند آنها بوده است.

برگردان‌ها[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس/ شاهنامه