پرش به محتوا

سند در وجه حامل

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /سَنَد/در/وجه/حامل/

اسم مرکب

[ویرایش]

سنددروجه‌حامل (حقوق)

  1. تجاری‌ای که نام گیرنده در آن قید نمی‌شود و دارندهٔ آن حق دریافت وجه مندرج در آن را دارد، مانند چِک در وجه حامل.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن