سه
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پهلوی
آوایش[ویرایش]
- /سِه/
اسم[ویرایش]
سه
- (شماره): عدد توصیفی که نشانه آن (۳) است، عددی بین دو و چهار، دو به‌علاوه یک. ثلاث.
استعاره[ویرایش]
- به سه دادن کنایه از: معامله پر سود کردن.
- سه شدن: بد شدن خراب شدن، برملا شدن.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین