سه

فارسی

ریشه‌ لغت

• پهلوی

آوایش

• /سِه/

اسم

سه

1. (شماره): عدد توصیفی که نشانه آن (۳) است، عددی بین دو و چهار، دو به‌علاوه یک. ثلاث.

استعاره

1. به سه دادن کنایه از: معامله پر سود کردن.
2. سه شدن: بد شدن خراب شدن، برملا شدن.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• آذری: اوچ
• انگلیسی: three
• ایتالیایی: tre
• بهاری: اوش
• روسی: три
• عربی: ثلاث
• فرانسه: trois

منابع

• فرهنگ لغت معین