سوریان
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- نیاهندوایرانی
آوایش
[ویرایش]- سوری/آن/
اسم خاص
[ویرایش]سوریان
- منسوب به سوری، شهر قدیم شام، پایتخت امروزی کشور سوریه.
- سوریان ممکن است به دو قسمت سوری - آن قابل تجزیه باشد و در زبان معیار باستان به معنی قومی با آداب و رسوم معیین در میان هفت کشور شناخته شده جهان باستان بود. در شاهنامه نیز تحت عنوان سرزمین یاد میگردد.
- بشد تیز با لشکر سوریان.....بدان سود جستن سرآمد زیان
- سوریان ممکن است به دو قسمت سوری - آن قابل تجزیه باشد و در زبان معیار باستان به معنی قومی با آداب و رسوم معیین در میان هفت کشور شناخته شده جهان باستان بود. در شاهنامه نیز تحت عنوان سرزمین یاد میگردد.
مترادفها
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- تاریخ ماد: ISBN 964-445-160-6
- شاهنامه: ISBN 964-5566-35-5