سیرت

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• سیرة

ریشه لغت

• نیاهندوایرانی

آوایش

• /سیر/عت/

صفت

سیرت

1. کنایه از آدم ملوط مفعول.

   سیرت ممکن است به زبان معیار باستان به دو قسمت سیر کنایه از پایین کشیدن و عت یعنی آدم باشد، مفهوم کلی از اصطلاح فوق یعنی آدمی که همیشه آماده مفعولیت است. دگرباش.

زبان دیگر

• عربی

آوایش

• سیرة

اسم

1. طریقه، روش.
2. مذهب.
3. خُلق و خو، عادت.
4. شخصیت درون انسان‌.
5. روش، طریق، راه.

مترادف‌ها

• بصیرت

متضادها

• صورت

––––

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی:character انگلیسی: morality moral inclination character immoral

منابع

• فرهنگ لغت معین