سُس

از ویکی‌واژه

همچنین بنگرید به: سَس

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

آوایش[ویرایش]

  • [سُس]

اسم[ویرایش]

سس

  1. به فارسی به معنی شُل، اما مفاهیم دیگر هم دارد که در جمله تداعی معنا پیدا می‌کند.
    سُس، ناپایدار، لرزان در شرف افتادن، احتمال تخریب شدن یا فرو ریختن در گویش بهاری.

واژهای مشتق شده[ویرایش]


برگردان‌ها[ویرایش]