سگال
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
- شاهنامه
آوایش[ویرایش]
- /سِگال/
اسم[ویرایش]
سگال
- اندیشه. جزء پسین بعضی از کلمه‌های به معنی سگالنده.
- سگال ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش سُگ - آل قابل تجزیه باشد؛ و به معنی ایل یا قبیله بددهن بوده است.
واژه‌های مشتق شده[ویرایش]
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس/ شاهنامه