پرش به محتوا

سگالد

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه‌شناسی

شاهنامه

آوایش

/سِگالَد/

اسم مرکب

سگالد

ورق کسی برگشتن، روزگار به او بد آوردن.
مگر بد سگالد بدو روزگار/ به جان و تن خود خورد زینهار «فردوسی»

مترادف‌ها

سگال، بدسگال، بدسگالی

منابع

شاهنامه

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=سگالد&oldid=867592»