سید
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /سَیِّد/
اسم[ویرایش]
سید
- کسانی که نسب‌شان به پیامبر اسلام می‌رسد. جمع: سادات.
صفت[ویرایش]
- سَروَر، آقا، کسانی که نسب‌شان به پیغمبر اسلام می‌رسد.
- سیدالمُرْسَلین سَروَر فرستادگان خدا لقب محمدبن‌عبدالله.
- سیدالشُهَداء سرور شهیدان. لقب حمزه، عموی پیامبر اسلام. به‌ویژه لقب حسین‌بن‌علی امام سوم شیعیان.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ فارسی معین