سین
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ سین دارد |
آوایش[ویرایش]
- [سِین]
اسم[ویرایش]
سین
- از سانسکریت सिन्धु (سندو)
- نام بیست و پنجمین حرف الفبای فارسی (س) که نمایانگر صدای /s/ است
- پانزدهمین حرف از الفبای فارسی، س.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- تاربخ ماد: ISBN 964-445-106-6
––––