سین
فارسی
[ویرایش]ریشه شناسی
[ویرایش] |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ سین دارد |
آوایش
[ویرایش]- [سِین]
اسم
[ویرایش]سین
- از سانسکریت सिन्धु (سندو)
- نام بیست و پنجمین حرف الفبای فارسی (س) که نمایانگر صدای /s/ است
- پانزدهمین حرف از الفبای فارسی، س.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- تاربخ ماد: ISBN 964-445-106-6
––––