سینوقچه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • بهاری

آوایش[ویرایش]

  • /سِینُق/چه/

اسم مرکب[ویرایش]

سینوقچه

  1. (قدیم): طبیبی که استخوان شکسته‌ها را بند می‌کرد، شکسته بند، ارتوپدی.