پرش به محتوا

شاد

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • گیرش‌شده از بهاری: شاده

آوایش

[ویرایش]
  • /شاد/

صفت

[ویرایش]

شاد

  1. بدون غم و اندوه، خوشحال، مسرور، مقابل غمگین.

اسم

[ویرایش]
  1. عربی: نادر، کمیاب.

صفت

[ویرایش]
  1. پهلوی: از فارسی میانه «شاد» از فارسی باستان «شیاتا».



ترجمه

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین