شاعر

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /شاعِر/

اسم

شاعر

1. آنکه شعر می‌سراید. سراینده شعر، چامه‌سرا.
2. آگاه، مطلع، داننده. کسی که دارای شعور است.

واژه‌های وابسته

• شعرا، مشاعره

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: poet
• ایتالیایی: poeta
• انگلیسی: scop
• poet
• minstrel
• poet laureate
• epopee
• budding poet
• bard
• versifier
• verser
• verseman
• sweet william
• skald

• thespian
• rimester
• rhymester
• horatian
• anacreontic
• tennysonian
• orpheus
• homeric
• troubadour
• pindaric
• ulysses
• odyssey
• تاجیکی: Шоир

منابع

• فرهنگ لغت معین
• Unipers: šâer