شام
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- پهلوی
آوایش
[ویرایش]- /شام/
اسم
[ویرایش]
شام
- آغاز شب، سرشب، گاه به عصر و غروب خورشید هم می‌گویند.
- غذایی که در شب خورند، آخرین وعده غذایی که در شبانروز بخورند.
زبان دیگر
[ویرایش]- عربی
نام‌جا
[ویرایش]واژه‌های مشتق شده
[ویرایش]––––
برگردان‌ها
[ویرایش]ترجمه‌ها
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین