شاهو

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • زبان معیار باستان

آوایش[ویرایش]

  • /شاه/اِو/

اسم مرکب[ویرایش]

شاهو

  1. شاهو ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش شاه - اِو قابل تجزیه باشد، و به معنای شاه آب، یا رودخانه بزرگ یا سیلاب پس از باران بوده است.

مترادف‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ شمس