شاه

فارسی

ریشه‌ لغت

• پهلوی

آوایش

• /شاه/

اسم

1. رئیس کشور، سلطان، فرمانروا، قیصر، امپراتور، خلیفه، خاقان.

   چو دانا بوَد شاه پیروز بخت.....بنازد بدو کشور و تاج و تخت (شاهنامه)

2. هر چیز مهم و بزرگ.

مثال

1. شاه‌رخ زدن کنایه از: الف- فرصت را غنیمت شمردن. ب- غلبه یافتن.
2. با شاه پالوده نخوردن کنایه از: خود را برتر از دیگران پنداشتن.

جستارهای وابسته

• پادشاه، شاهنشاه

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• آلمانی: König ^de
• اسپانیایی: rey ^es
• انگلیسی: king
• ایتالیایی: re ^it
• پرتغالی: rei ^pt
• تاجیکی: шоҳ ^tg
• روسی: король ^ru
• فرانسوی: roi ^fr
• هلندی: koning ^nl
• ایتالیایی: re
• انگلیسی: sceptered
• king
• trunk circuit
• sycamine
• surmullet
• skeleton key
• shah
• remex
• regicide
• pylon
• mullet
• mulberry
• master tape
• master station
• master slice
• master routine
• master program

• master key
• master file
• master data
• mainspring
• mains
• mainmast
• king post
• herring
• girder
• fumitory
• fir
• face card
• chestnut
• cable
• caber
• blackberry
• alcove
• water main
• vervain
• verbena
• sprat
• smolt
• red herring
• nut brown
• mate
• master control program

• master clock
• marron
• maroon
• mangrove
• maintop
• lantana
• kingbolt
• horse chestnut
• herring bone
• trunk
• interoffice trunk
• regulus
• intertoll trunk
• buckeye
• shad
• bay window
• purline
• purlin
• mainstay

منابع

• فرهنگ لغت معین