شاهین

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی

پهلوی

اسم[ویرایش]

  1. از پرندگان شکاری شبیه به عقاب.
  2. زبانة ترازو.

تشکیل شده از دو بخش میباشد: شاه + (پسوند) ین (این) {پسوند ین (این) رساننده مفهوم شباهت است و به معنی گونه، مانند، وار است (از این خانواده میتوان نمونه های بسیاری مشاهده نمود از قبیل سنگین، نمکین، شیرین، سیمین، زرین و غیره)} مفهوم لغوی کلمه شاهین، شاه گونه، شاه مانند، شاه وار

دکتر کزازی در مورد واژه ی " شاهین" می نویسد : ( ( شاهین می باید بازخوانده به " شاه " باشد: مرغ شکاری شاهوار که از دیگر مرگان برتر است؛ نیز در نهانِ این نام ، سَئنِه را پنداشته اند که نام اوستایی سیمرغ است، بدین سان ، شاهین با " سینا " ریخت نوین " سئنه " برابر خواهد بود . ) )

( ( ز مرغان مر آن را که بد نیک تاز

چو باز و چو شاهین گردن فراز ) )

( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 255. )

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
merlin