شبگرد
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /شبگرد/
صفت
[ویرایش]
شبگرد (قدیم)
- ویژگی آنکه در شب فعالیت یا گردش میکند.
- (مجاز): آنکه در شب نگهبانی می‌دهد؛ شب‌پا.
- دزد.
- (جانوری): پرنده‌ای با نوک ظریف و کوچک، پاها و پنجه‌های کوچک، سر بزرگ، و رنگ تیره که معمولا روزها استراحت میکند و شب‌ها فعال است و حشرات را شکار میکند. شب‌گردک.
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن