شتر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- پهلوی
آوایش
[ویرایش]- /شُتُر/
اسم
[ویرایش]
شتر
استعاره
[ویرایش]
- شتر دیدی، ندیدی سفارش به کتمان راز.
- شتر سواری دولا دولا نمی‌شه کنایه از: تلاش بیهوده برای پنهان کاری
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین
پانویس
[ویرایش]- ↑ واژه شتر معادل ابجد 900 تعداد حروف 3 تلفظ šotor نقش دستوری اسم ترکیب (اسم) [پهلوی: uštr] ‹اشتر› (زیست‌شناسی) مختصات (شُ تُ) [ په . ] (اِ.) آواشناسی Sotor الگوی تکیه WS شمارگان هجا 2 م
- پستانداری است نشخوارکننده از گروه سم داران بدون شاخ با پاهایی که دو انگشت دارد. این حیوان در برابر گرما و تشنگی بسیار مقاوم