شترگلو

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(~. گَ)

صفت مرکب[ویرایش]

  1. آن چه که مانند گلوی شتر منحنی باشد.

اسم مرکب[ویرایش]

  1. راه آب زیرزمینی که با لوله یا تنبوشه‌های بزرگ در زیر نهر یا رودخانه به وسیلة دو چاه تعبیه کنند تا آب از یک سمت فرورود و از سمت دیگر بالا آید. چاه آب گیر را «نر» و چاه آب ده را «لاس» گویند، منگل.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین