شق
ظاهر
(شَ)
فارسی
[ویرایش]شَقْ : (shagh) در گویش گنابادی یعنی ایستادن و بلند شدن آلت تناسلی مردانه ، مست شدن و برانگیختگی شهوت
شِقْ :(shegh) در گویش گنابادی یعنی حالت چهره ، ظاهر
ریشهشناسی
[ویرایش]اسم
[ویرایش]- نعوظ یافته
- شکاف، چاک.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
(ش)
ریشهشناسی
[ویرایش]اسم
[ویرایش]- ناحیه.
- کرانه، سو.
- نیمة چیزی.
- یک طرف بدن یا بار.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
برگردانها
[ویرایش]
|
- انگلیسی
- erected