پرش به محتوا

شهرب

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌شناسی

[ویرایش]

آوایش

[ویرایش]
  • [شَه/رِب]

اسم

[ویرایش]

شهرب

  1. به معنی بسیار کهن ساتراپ و به زبان فارسی معاصر استان، ایالت.

واژه‌های مشتق شده

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]

برگردان‌ها

[ویرایش]