شهی

فارسی

(شَ)

شَهیْ :(shahi) در گویش گنابادی یک واحد پولی ارزشمند که در زمانهای گذشته رواج داشته است.

صفت

1. منسوب به شاه.
2. مطلوب، مرغوب.

منابع

• فرهنگ لغت معین