شور
فارسی[ویرایش]
شوْر :(shwr) در گویش گنابادی یعنی تکان دادن ، هم زدن چیزی ، مخلوط کردن ، قاطی کردن
ریشهشناسی[ویرایش]
(اِم
- ورزیدن، به کار بردن، عمل کردن.
(اِ
در ترکیبات به معنی «شورنده» آید: الف - (به کار برنده، ورزنده)
- : سلاحشور، سلحشور. ب - زیر و زبر کننده، برهم زننده: خاکشور.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
اسم[ویرایش]
- هیجان.
- غوغا.
- فتنه، آشوب.
صفت[ویرایش]
- پرنمک.
- بدشگون.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردانها[ویرایش]
|
- ایتالیایی
صفت[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- انگلیسی
- sensation