شکر

فارسی

ریشه‌ لغت

• پارسی میانه (پهلوی)

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ شکر دارد

آوایش

• /شَکَر/

اسم

شکر

1. پانیذ، قند، جسم سفید شیرین.

واژه‌های مشتق شده

1. شکری

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• پارسی میانه 𐭱𐭪𐭥‎ (šakar)
• سانسکریت शर्करा (śárkarā, “شکر سفید، پانیذ”).
• → عربی: سكر‎ (súkkar) (مشتقات بیشتر را بنگرید)
• → بلوچی: شکر‎ (šakkal)
• → باشقیری: шәкәр (šäkär)
• → چچن: шекар (šekar)
• هندی: शक्क (śakk)
• اردو: شکر‎ (śakkar)
• → قاراچایی-بالقاری: шекер (şeker)
• → قزاقی: шекер (şeker)
• → قموقی: шекер (şeker)
• → قرقیزی: шекер (şeker)
• → نیا-مغولی: *šiker الگو:i (مشتقات بیشتر را بنگرید)
• → آسی: сӕкӕр (sækær)
• → ترکی عثمانی: شكر‎ (şeker) (مشتقات بیشتر را بنگرید)
• → پشتو: شکره‎‎‎ (šakᶕra)
• → پنجابی: ਸ਼ੱਕਰ (śakkar)
• → شور: сакер (saker)
• → تاجیکی: шакар (šakar)
• → تاتاری: шикәр (şikär)
• → ترکمنی: şeker
• → ازبکی: shakar
• → Western Panjabi: شکر‎