شکر

فارسی

ریشه‌شناسی ۱

از پارسی میانه 𐭱𐭪𐭥 (šakar), از سانسکریت शर्करा (śárkarā, “شکر سفید, پانیذ”).

اسم

دری	شکر
پارسی ایران	شکر
تاجیکی	шакар (šakar)

شکر (جمع شکر‌ها)

1. پانیذ، قند، جسم سفید شیرین

اصطلاحات وابسته

• شکری (šakari)

اشتقاقات

• → عربی: سكر (súkkar) (مشتقات بیشتر را بنگرید)
• → بلوچی: شکر (šakkal)
• → باشقیری: шәкәр (šäkär)
• → چچن: шекар (šekar)
• → هندوستانی:
  • هندی: शक्कर (śakkar)
  • اردو: شکر (śakkar)
• → قاراچایی-بالقاری: шекер (şeker)
• → قزاقی: шекер (şeker)
• → قموقی: шекер (şeker)
• → قرقیزی: шекер (şeker)
• → نیا-مغولی: *šiker الگو:i (مشتقات بیشتر را بنگرید)
• → آسی: сӕкӕр (sækær)
• → ترکی عثمانی: شكر (şeker) (مشتقات بیشتر را بنگرید)
• → پشتو: شکره‎‎ (šakᶕra)
• → پنجابی: ਸ਼ੱਕਰ (śakkar)
• → شور: сакер (saker)
• → تاجیکی: шакар (šakar)
• → تاتاری: шикәр (şikär)
• → ترکمنی: şeker
• → ازبکی: shakar
• → Western Panjabi: شکر