شیطان
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشهشناسی
[ویرایش]- نیاهندوایرانی
آوایش
[ویرایش]- [شَیت/آن]
صفت
[ویرایش]شیطان
- گونهای از انسان که تو از نیت و باطن او خبر نداری، مغرض، حسود، بدخواه.
عربی
[ویرایش]اسم
[ویرایش]- دیو، اهریمن، نافرمان، شرور.
صفت
[ویرایش]- شیطان از شَطَن به معنی دور شده است.
مثال
[ویرایش]- شیطان را درس دادن: بسیار حیلهگر بودن، ابلیس بودن.
––––
برگردانها
[ویرایش]ترجمه | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین