صادق

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • [صا/دِق]

صفت[ویرایش]

صادق

  1. از اسامی مردانه است اما معنی باستانی آن احتمالا دق کرده بزرگ است.
    صادق اگر شادق تعبیر گردد هم خانواده شاهنامه، شاهراه و نظایر آنها خواهد بود، شاهنامه برخلاف تصور نامه بزرگ است همچنین شاهراه مفهوم راه بزرگ و طولانی دارد، بدین منوال سادق یا شادق نیز دق کرده بزرگ خواهد بود.

ریشه شناسی ۲[ویرایش]

  • عربی

اسم[ویرایش]

  1. راستگو.
  2. راست و درست.
  3. پیدا و آشکار.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

––––

برگردان‌ها[ویرایش]