صدق
فارسی
[ویرایش]ریشه شناسی
[ویرایش]- نیاهندوایرانی
آوایش
[ویرایش]- [صَ/دِق]
اسم
[ویرایش]صدق
- از نام‌های زنانه در گویش بهاری، احتمالا به جای صدیقه فارسی یا عربی.
ریشه‌شناسی۲
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- [صِدْق]
مصدر لازم
[ویرایش]- راست گفتن.
صفت
[ویرایش]- درستی و راستی.
واژه‌های مشتق شده
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||