صدق
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- [صَ/دِق]
اسم[ویرایش]
صدق
- از نامهای زنانه در گویش بهاری، احتمالا به جای صدیقه فارسی یا عربی.
ریشهشناسی۲[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- [صِدْق]
مصدر لازم[ویرایش]
- راست گفتن.
صفت[ویرایش]
- درستی و راستی.
واژههای مشتق شده[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|