صفر

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• سفر

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /صِفر/

اسم

صفر

1. (ریاضی): عددی که با هر عدد دیگر جمع شود، حاصل همان می‌شود (°) یا (.).
2. در اصطلاح ریاضی علامتی به شکل (۰) که به خودی خود عدد نیست ولی اگر در طرف راست عددی قرار گیرد آن عدد را ده برابر می‌کند.
3. خالی، تهی، پوچ.
4. واژه زفر معادل ابجد 287 تعداد حروف 3 تلفظ zafar ترکیب (اسم) [پهلوی: zafar] [قدیمی] مختصات (زَ فَ) [ په . ] (اِ.) منبع لغت‌نامه دهخدا

زبان دیگر

• عربی

اسم

صَفَر

1. (گاه‌شماری): ماه دوم از سال قمری، پس از محرم و پیش از ربیع‌الاول. گرسنگی.

––––

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن
• فرهنگ لغت معین
• لغت‌نامه دهخدا