ظلام
فارسی[ویرایش]
گونههای دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /ظَلّ/آم/
صفت[ویرایش]
ظَلّام
ریشه شناسی۲[ویرایش]
ظُلّام
- ستمکاران، ظالمان.
- ظِلآم نحوه درست صرف است و اصطلاحات فوق ممکن است به زبان معیار باستان اشاره به فرد مؤنث باشد چون صفت آم از نشانههای زنانه بوده است. ظِل به معنی جسور و گستاخ، که وقتی همراه آم باشد، یعنی زن جسور و گستاخ.
واژههای مشتق شده[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن