ظلام

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /ظَلّ/آم/

صفت[ویرایش]

ظَلّام

  1. تاریکی ابتدای شب، سیاهی‌ها، تاریکی‌ها. جمع: ظلمت.
  2. پرستم، بسیار ستم کننده.

ریشه شناسی۲[ویرایش]

ظُلّام

  1. ستم‌کاران، ظالمان.
    ظِلآم نحوه درست صرف است و اصطلاحات فوق ممکن است به زبان معیار باستان اشاره به فرد مؤنث باشد چون صفت آم از نشانه‌های زنانه بوده است. ظِل به معنی جسور و گستاخ، که وقتی همراه آم باشد، یعنی زن جسور و گستاخ.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن