عابد
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /عابِد/
اسم
[ویرایش]عابد
- (تصوف): پرستنده، عبادت کننده، سجادهنشین. آنکه بیشترین اوقات زندگیاش را به عبادت خدا و خلوت و مناجات با او میگذراند. پرستنده چیزی یا کسی.
مترادفها
[ویرایش]––––
برگردانها
[ویرایش]ترجمه | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن