عاشق

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

آوایش[ویرایش]

  • /عاشِق/---/عاشق (جمع عشاق)

صفت[ویرایش]

عاشق

  1. آنکه کسی یا چیزی را بسیار دوست دارد، دل‌داده، دلباخته.و وابسته اش است،،و بدون او نمی‌تواند به زندگی ادامه دهد،و او به آن شخص انرژی می‌دهد و کنار او شاد است.
  2. (تصوف): سالکی که به خداوند عشق می‌ورزد. دلباخته، دل‌داده، آنکه کسی یا چیزی را بسیار دوست دارد.
  3. اوستایی: آیشکا، خواست، خواهش، میل، -ایش: خواستن، میل داشتن، آرزو كردن، جستجو كردن

زبان دیگر[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • آذری

اسم[ویرایش]

عاشیق

  1. نوازنده چگئور، تار، سه‌تار.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

فرهنگ واژه های اوستا

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن
  • فرهنگ کوچک زبان پهلوی