عصر آهن
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /عصر/آهَن/
اسم مرکب
[ویرایش]
عصرآهن (علوم‌زمین)
- دورع‌ای از تاریخ تمدن که انسان موفق شد آهن را کشف و از آن برای ساختن ابزارهای مختلف استفاده کند.
- حوزه: [باستانشناسی]: سومین عصر پس از عصر سنگ و عصر مفرغ در تقسیم‌بندی سه‌گانه اعصار که در آن برای ساختن بخشی از ابزارها و رزم‌افزارها از آهن استفاده می‌کردند.
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/
«عصر آهن» هم‌ارزِ «Iron Age»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر ششم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۸۵-۶