پرش به محتوا

علت‌اولی

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /علت/اولیٰ/

اسم مرکب

[ویرایش]

علت‌اولی (فلسفه)

  1. علتی که خود علت ندارد و علت تمام علت‌هاست. علت‌العلل.
    بسان علت اولیٰ سخنران ای سنایی زآن/ که تا چون زادهٔ ثانی بقای جاودان بینی. «سنایی غزنوی»

مترادف‌ها

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن