علتی
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /عِلَّتی/
صفت نسبی
[ویرایش]
علت
- ویژگی عضو یا بیماری که با کوچکترین تحریکی بیماری آن (او)، عود می‌کند.
- (قدیم): بیمار.
- حکیمیم، طبیبیم، ز بغداد رسیدیم/ بسی غلتیان را ز غم باز خریدیم. «مولوی»
مترادف‌ها
[ویرایش]
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن