علما

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /عَلَما/

اسم

علما

1. عالمان، دانشمندان، جمع عالِم.

قید

عِلماً (قدیم)‎

1. از نظر علم و آگاهی.

کهن‌واژه

1. علما ممکن است در زبان معیار باستان به صورت اُ - لِم - آ قابل تجزیه باشد؛ که در نزد عوام آدم تنبل و سایه‌پرور را تداعی می‌کرده است.

واژه‌های مشتق شده

• علمای اعلام، علمای ظاهر

---

ترجمه
انگلیسی: academy

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس