علم‌الدنی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /عِلم/لَدُنِّی/

اسم مرکب

علم‌لدنی (تصوف)‎

1. علمی که از راه کسب و آموختن بدست نمی‌آید و از جانب خداوند نصیب بنده می‌شود.

   آنچه بر آدم القا شد، علم الدنی بود که علم واقعی همان است. «زرین‌کوب»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن