غار
فارسی[ویرایش]
گونههای دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /غار/
اسم[ویرایش]
غار
- شکاف، شکاف در کوه یا زمین.
- درختچهای است از تیره گل سرخیان و از دسته بادامیها که منشأ آن را نواحی غربی آسیا (قفقازیه و ایران). ذکر کردهاند.
- از برگ غار در پزشکی آب مقطر لوریه سریز تهیه میکنند که به مصارف دارویی میرسد؛ برگ بو، غار گیلاس، غار شیخی، غار کرزی نیز نامیده میشود.
اسم مرکب[ویرایش]
غار و غور
- صدایی که در هنگام گرسنگی از شکم شنیده میشود؛ قار و قور.
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس