غروب
(غُ)
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]مصدر لازم
[ویرایش]- فرو رفتن و ناپدید شدن آفتاب یا هر ستارة دیگر.
اسم
[ویرایش]- هنگام غروب آفتاب. در برخی گویش‌ها و لهجه‌های فارسی از «نماشام» استفاده می‌کنند.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
اسم
[ویرایش]- فرورفتن خورشید و پایان رسیدن روشنایی روز.
برگردان‌ها
[ویرایش]
|
- ایتالیایی
اسم
[ویرایش]اسم
[ویرایش]- انگلیسی
- vesper