غر زدن

فارسی

(غُ. زَ دَ)

==

(عا.)

1. با خشم و اعتراض زیر لب سخن گفتن.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(~. ~.)

مصدر متعدی

1. قر زدن ؛ فریفتن دختر یا زنی برای کامجویی از او.

منابع

• فرهنگ لغت معین

غر زدن اصلا برای سگ به کار نمی رود.

یک واژه زیبا برای سگ فعل «راشیدن» است، که چنین صرف می شود: سگ می راشد، سگ راشید و .........؛

این واژه در گویش فارسی جیرفت به کار می رود.

گویش=| فارسی جیرفت