فرورتی
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پارسی باستان
آوایش[ویرایش]
- /فَرْوَرتی/
اسم خاص[ویرایش]
فرورتی
- (مزدیسنا): ارواح عادلان نیکوکار که معتقد بودند در زندگی و اعمال زندگان تأثیر نیکی دارد.
- (ادیان): از پهلوانان اوستا و آتش مقدس و همچنین طبق همین کتاب، روح متوفایی راستکار، که به زندگان یاری می‌رساند. به ظن غالب روح سیامک یا سیاوش در شاهنامه.
مترادف‌ها[ویرایش]
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
- نویسه انگلیسی
|
منابع[ویرایش]
- تاریخ ماد:(۳۶۲) ISBN 964-445-106-6