فریفتن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(فِ یا فَ تَ)

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. فریب دادن، گول زدن.

مصدر لازم[ویرایش]

  1. فریب خوردن، گول خوردن.

بن ماضی[ویرایش]

  1. فریفت.

بن مضارع[ویرایش]

  1. فریب.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
wile