فکرکردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /فِکر/کردَن/

مصدر فعل لازم

فکر کردن

1. منتسب به فکر، قوای ذهنی خود را به کار انداختن، اندیشیدن. خیال کردن، تصور نمودن.

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• آلمانی: denken
• اسپانیایی: -----
• انگلیسی: enlighten
• انگلیسی: think
• ایتالیایی: -----
• پرتغالی: -----
• روسی: -----
• فرانسوی: penser
• ایتالیایی: pensare

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن