قابل
(بِ)
عربی[ویرایش]
(اِ
فارسی[ویرایش]
- پذیرنده، قبول کننده.
- لایق، سزاوار.
- باتجربه، کارآزموده.
- بسیار، زیاد.
- آتیه، آینده. مق ماضی.
- ضامن.
- جزء پیشین بعضی از کلمه‌های مرکب به معنی «شایسته، درخور، مناسب»: قابل اعتماد، قابل اعتنا.
- جزء پیشین بعضی از کلمه‌های مرکب به معنی «دارای امکان و توانایی قبول کار یا حالتی»: قابل اجرا، قابل تحمل.
قاْبِلْ :(ghabel) در گویش گنابادی یعنی ارزش ، قیمت ، خوب ، کاردرست ، لایق ، معمولا برای تعارف بکار میرود در هنگام گرفتن ثمن در بیع
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها[ویرایش]
|
- ایتالیایی
صفت[ویرایش]
- انگلیسی
- thorough paced
- qualified
- good
- capable
- apt
- able
- writable
- worshipful
- workable
- wiry
- wirable
- winnable
- willable
- washable
- warrantable
- vulnerable
- voidable
- visible
- vindicable
- vibratile
- viable
- verifiable
- venial
- venerable
- vendible
- vendable
- variative
- vaporizable
- utilizable
- useable
- usable
- unlikely
- unifiable
- trusty
- trustworthy
- trig
- treatable
- traversable
- transmutative
- transmutable
- transmissive
- transmissible
- translatable
- transformative
- transferable
- tractile
- traceable
- tolerable
- titratable
- thinkable
- thankworthy
- terminable
- tensile
- tenable
- temptable
- teachable
- tangible
- swimmable
- sustainable
- supposable
- supportable
- superposable
- superimposable
- substitutable
- substituent
- substantial
- suable
- striking
- streaky
- statutable
- springy
- spareable
- solvable
- soluble
- solid
- soiothfast
- sociable
- smokeable
- smokable
- sizeable
- sizable
- significant
- sicker
- shippable
- serviceable
- separable
- sellable
- seeable
- searchable
- scrutable
- salvageable
- saleable
- salable
- rotatable
- revokable
- revocable
- reversible
- revealable
- returnable
- restorable