قداره
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /قَدّارِه/
اسم[ویرایش]
قداره
- جنگ افزاری شبیه شمشیر پهن و کوتاه.
- مصارف رسمی قداره در گذشته با شمشیر کمی تفاوت داشته از شمشیر در جنگ استفاده می‌شد اما از قداره هنگام نگهبانی و شبگردی استفاده می‌شد.
مثال‌ها[ویرایش]
- قداره بستن برای کسی کنایه از: قصد جان کسی را داشتن.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین