قرطه
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشهشناسی
[ویرایش]آوایش
[ویرایش]- [قُ طَ]
اسم
[ویرایش]- معرب کرته، نیم - تنه، جامه کوتاه.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
پهلوی
[ویرایش]ریشهشناسی
[ویرایش]آوایش
[ویرایش]- [قِ/طِ]
اسم
[ویرایش]قرطه
- نیمتنه، جامه (شاهنامه)
- همه دامن قرطه را کرد چاک ..... اَبر خستیگیهاش بر بست پاک
آذری
[ویرایش]ریشهشناسی
[ویرایش]آوایش
[ویرایش]- [قِ/طِ]
- هجاوندی :[قِر/طِه]
اسم
[ویرایش]قرطه
- رقاص، بیحیا، دامنپوش. ملبس به لباسی که پایین تنه را نپوشاند، تلویحاً بدکاره در گویش بهاری
- قرطهنین بیره قرطه
- قرطی قرطیها
- قرطهنین بیره قرطه