پرش به محتوا

قرطه

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌شناسی

[ویرایش]

آوایش

[ویرایش]
  • [قُ طَ]

اسم

[ویرایش]
  1. معرب کرته، نیم - تنه، جامه کوتاه.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

پهلوی

[ویرایش]

ریشه‌شناسی

[ویرایش]

آوایش

[ویرایش]
  • [قِ/طِ]

اسم

[ویرایش]

قرطه

  1. نیم‌تنه، جامه (شاهنامه)
    همه دامن قرطه را کرد چاک ..... اَبر خستیگی‌هاش بر بست پاک

آذری

[ویرایش]

ریشه‌شناسی

[ویرایش]

آوایش

[ویرایش]

اسم

[ویرایش]

قرطه

  1. رقاص، بی‌حیا، دامن‌پوش. ملبس به لباسی که پایین تنه را نپوشاند، تلویحاً بدکاره در گویش بهاری
    قرطه‌نین بیره قرطه
    قرطی قرطی‌ها