قرهیاز
فارسی[ویرایش]
ریشهشناسی[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- [قَرهَ/ یاز]
قید[ویرایش]
قرهیاز
- فصل بهار.
- در فرهنگ عامیانه مردم قدیم شهر بهار٬ آغاز سال و فصل انعقاد قراردادهای زراعتی میان ارباب و رعیت.
- قرهیار یعنی سیاهنویس، نویسهسیاه یا انعقاد قرارداد فصلی در شروع سال جدید.