قوم‌آرامی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • زبان معیار باستان

آوایش[ویرایش]

  • /قومِ/آرامِی/

اسم مرکب[ویرایش]

قوم‌آرامی

  1. قومی از نژاد سامی که نسب‌شان به آرام (اِرَم) پسر سام بن نوح می‌رسد. این قوم در قرن دوازدهم پیش از میلاد به سرزمین‌های سوریه و شمال بین‌النهرین حمله بردند و بر دمشق و حلب دست یافتند. زبان منسوب به این قوم را زبان آرامی گویند.

مترادف‌ها[ویرایش]


برگردان‌ها[ویرایش]